کتاب آفرینش نیایش

يک فرشــــــــته داشت می دويد توی کوچــــــــه های آســــــمان روی سنگـــــفرش کهکـــــــشان می دويد و هرکجا که می رسيد با گچ ستاره ها عکس يک شـــــــهاب می کشيد *** می دويد و خنــــده هاش نور بود غصــــــه را بلـــــــــــد نبـــــــود غصــــــه از بهشـــــت دور بــود می دويد و بوی رفتنش عجيب بود رد پايش از شکوفه های سيب بود *** می دويد و ناگهان دامنش به ابرها گرفت و ليز خورد از کــــــنار خانه خدا چکــــــــــــيد قطــــره قطــــره روی خاک مــرد *** هيچکـــــــس ولـــــــــی نگفت آن فرشته ای که می دويد کــــو! جای او چقدر خالی است آی ای خدا ؛ تو لا اقل بگو. ...

دختر گلم نیایش قشنگم زمان میگذره و من بزرگ شدنت ، خندیدنت و قد کشیدنت رو میبینم .شاید روزی در تصوراتم کلمه مادر شدن معنایی داشت عاطفی ، اما اینک وقتی حس مادرانه را تجربه میکنم و میبینم بودنت در زندگی ام چراغ امید است ؛ باعث سربلندی من است که نام مقدس مــــــــــــــــــــادر را برایم گذاشتند   دوستت دارم یه عالمه    هرچی بگم بازم کمه  ...

لالایی کن بخواب خوابت قشنگه گل مهتاب شبا هزارتا رنگه یه وقت بیدار نشی از خواب قصه یه وقت پا نذاری تو شهر غصه لالایی کن مامان چشمهاش بیداره مثل هر شب لولو پشت دیواره دیگه بادبادکت که نخ نداره نمی رسه به ابر پاره پاره ...

سلام امید مامان . دیروز روز خوبی بود . البته همه روزها خوبن مگه نه ؟ دیروز خوب بود چون از ظهر تا شب خودمون دوتا بودیم و حسابی با هم بازی کردیم . رفتیم (ددر ، هم و به به خریدیم ) و توی راه همه شو خوردیم . دوباره پفک خریدیم و نصفشو خوردی و رفتیم خونه . با هم دیگه رفتیم حموم و تموم عروسک ها و قورقوری ها ت رو شستی ولی نمی گذاشتی بشورمت . یه کوچولو گریه کردی ولی بالاخره کار شستشو تموم شد . لیف اردک کوچولو (گَل گَل) قلقلکت می داد و می شستت . از حموم که اومدیم بیرون من مشغول درست کردن شام شدم و برای شما CD گذاشتم . یهو اومدی آشپزخونه و گفتی (مامان اه اه) دیدم ای دل غافل نیایش خانم همه پفک رو خورده و آشغالش رو آورده بیاندازه توی سطل آشغال .....

گاه باید کودکی بود که بی خیال از دیگران برای بهانه های شکلاتی می زند زیر گریه... من بزرگ شده ام آنقدر بزرگ که دلم سادگی کودکی هایم را می خواهد که دلم بهانه های کوچک را می خواهد . . . ای کاش تمام عمر کودک بودم...  

ژرالدین دخترم: اینجا شب است? یک شب نوئل در قلعه کوچک من همه سپاهیان بی سلاح خفته اند. نه برادر و نه خواهر تو و حتی مادرت ، بزحمت توانستم بی اینکه این پرندگان خفته را بیدار کنم ، خودم را به این اتاق کوچک نیمه روشن? به این اتاق انتظار پیش از مرگ برسانم . من از تولیسدورم، خیلی دور...... اما چشمانم کور باد ،اگر یک لحظه تصویر تو را از چشمان من دور کنند. تصویر تو آنجا روی میز هست . تصویر تو اینجا روی قلب من نیز هست. اما تو کجایی؟ آنجا در پاریس افسونگر بر روی آن صحنه پر شکوه "شانزلیزه" میرقصی . این را میدانم و چنانست که گویی در این سکوت شبانگاهی ? آهنگ قدمهایت را می شنوم و در این ظلمات زمستانی? برق ستارگان چشمانت را می بینم. شنیده ام نقش تو در ن...

دوست دارم نگات کنم تو هم منو نگاه کنی من تو رو صدا کنم تو هم منو صدا کنی قربون صفات برم از راه دوری اومدم جای دوری نمی ره اگه به من نگاه کنی دل من زندونیه تویی که تنها می تونی قفس رو وا کنی و پرنده رو رها کنی میشه کنج حرمت گوشه قلب من باشه میشه قلب منو مثل گنبدت طلا کنی تو غریبی و منم غریبم اما چی میشه این دل غریبه رو با خودت آشنا کنی دوست دارم تو ایوون مقصورت از صبح تا غروب من با تو صفا کنم تو هم منو دعا کنی دلمو گره زدم به پنجرت دارم می رم دوست دارم تا من میام زود گره ها رو وا کنی دوست دارم که از حالا تا صبح محشر همیشه من رضا رضا بگم تو هم منو رضا کنی حسرت زیارت جد تو مونده بر دلم چی میشه اگه منو راهی ...

مادر بودن ناگهان آدم را ارزشمند می کند. ارزشی که هیچ چیز نمی تواند به آدم بدهد. همین که می بینی فرشته کوچک معصومی هست که تو (همین تو آدمی که هیچ ارزش خاصی نداشته ای) منبع آرامشش هستی و وقتی می بینی آغوشت می تواند تپش قلب این امانت خدا را آرام کند...احساس میکنی ارزشمندی. این روزها با خودم میگویم «خوب شد نیایش هست. این طوری احساس نمی کنم خدا وقتش را برای آفرینش من تلف کرده! لااقل به یک دردی خوردم.»   روزت مبارک کودکم . امیدوارم همیشه حال و هوای شاد دوران کودکی همراهت باشه ..... ...

ما آدم‌های شهری برای عشق خوب نیستیم. خوبیم برای پول درآوردن، برای ایده‌های نو، برای کارهای غیر عادی، برای عادت‌های تکراری، برای تحمل بدترین شرایط زندگی، برای سرعت، برای فقر دائمی، برای ثروت‌های ناگهانی و برای خیلی چیزهای دیگر، اما برای عشق، نه. سینه‌های تنگ ما برای عشق‌های بزرگ خیلی خیلی کوچکند. برای عشق‌های واقعی. برای عشق‌های بی‌حساب، بی معامله، بی اندازه. برای چشم‌های نیایش، وقتی ناگهان دست از شیر خوردن می‌کشد، سرش را عقب می‌دهد، توی چشم‌هایم زل می‌زند، و می‌خندد. سینه‌ام تنگ است برای عشق بزرگ این لحظه کوچک. ...

٩ مهر هم تولد خودم بود که گذشت ..... نیایش گلم با این آهنگ از اول تا آخر نانای کرد . البته خودم براش می خوندم :   تولد تولد تولدت مبارک مبارک مبارک تولدت مبارک اشک شادی شمع رو نگاه کن که داره میچکه چیکه چیکه کام همه رو بیا شیرین کن  بیا کیک رو ببر تیکه تیکه همه جمع شده اند دور تو امشب گل بوسه میدن که بچینی در جشن تولدت عزیزم  همه انگشترن تو نگینی ..........